دو کس، رنج بیهوده بُردند و سعیِ بی فایده کردند: یکی آنکه اندوخت و نخورد، و دیگر آنکه آموخت و نکرد.
دو کس زحمتِ بیهوده ای کشیدند و تلاشِ بی فایده ای کردند: اوّل آن کسی که مال و ثروت ذخیره کرد و از آن استفاده نکرد و دوم آن کس که علم و دانش را یاد گرفت، امّا به آن عمل نکرد.
واژه |
معنی واژه |
بیهوده |
بی فایده و بی مصرف |
نکات دستوری و آرایه ادبی:
تمام فعل ها (بُردند، کردند، اندوخت، نخورد، آموخت و نکرد) زمانِ گذشته دارند
بی فایده ß صفت غیر ساده
«دو کس» ß نهاد برای دو جمله ی «رنج بیهوده بُردند» و «سعیِ بی فایده کردند»
«رنج بیهوده» و «سعی بی فایده» ß مفعول
«رنج بیهوده» و «سعی بی فایده» ß ترکیب وصفی
بیهوده ß واژه ی غیر ساده
بی فایده ß واژه ی غیر ساده
علم، چندان که بیشتر خوانی چون عمل در تو نیست، نادانی
هر قدر که علم را بیشتر یاد بگیری، وقتی که به آن، عمل نکنی، نادان هستی.
واژه |
معنی واژه |
چندان که |
هر قدر که |
نکات دستوری و آرایه ادبی:
خوانی و نادانی ß قافیه (ردیف ندارد)
تعداد جمله ß 3
«چون» به معنی «زمانی که» و «وقتی که» حرف ربط است
علم و نادانی ß تضاد
«تو»، «عمل» و «تو» ß نهاد برای هر سه جمله
علم ß مفعول
نه مُحقّق بُوَد نه دانشمند چارپایی بر او کتابی چند
عالِم بی عمل نه محقّق است و نه دانشمند، بلکه مانند حیوانی است که چند کتاب را بر او بار کرده اند.
واژه |
معنی واژه |
چارپا |
چهارپا مانند خر و اسب |
محقّق |
تحقیق کننده، کسی که اطلاعات جمع آوری می کند مانند پژوهشگر |
نکات دستوری و آرایه ادبی:
دانشمند و چند ß قافیه (ردیف ندارد)
تعداد جمله ß 3
محقق، دانشمند و کتاب ß مراعات نظیر (تناسب)
مصرع دوم بیت ß تلمیح (آیه 5 سوره جمعه)
تشبیه ß کسی که عمل نمی کند به چهارپا تشبیه شده است
محقق ß مسند
دانشمند ß مسند
دانشمند ß واژه ی غیر ساده
چارپا ß واژه ی غیر ساده
آن تهی مغز را چه علم و خبر که بر او هیزم است یا دفتر
آن انسان نادان و کم خرد، نمی داند که آن چیزی را که حمل می کند، کتاب است یا هیزم.
واژه |
معنی واژه |
واژه |
معنی واژه |
تهی مغز |
نادان و کم خرد |
هیزم |
چوب |
دفتر |
در این بیت به معنی «کتاب» است |
نکات دستوری و آرایه ادبی:
خبر و دفتر ß قافیه (ردیف ندارد)
تعداد جمله ß 3
علم، خبر و دفتر ß مراعات نظیر (تناسب)
«هیزم»، «دفتر» و «آن تهی مغز» ß نهاد برای سه جمله
علم و دانش اگرچه مهم است، باید با تلاش و عمل همراه باشد. علمِ بدون عمل ارزشی ندارد و به قول سعدی، عالِم بی عمل مثل زنبورِ بی عسل است؛ یعنی ارزش و اعتباری ندارد؛ بنابراین دانشمند واقعی آن کسی است که علاوه بر داشتنِ علم و دانش، عملگرا باشد.